Kathleen-Caithlin-Kathi-Caterin-...

De meesten kunnen nog altijd mijn naam niet uitspreken of zelfs onthouden. Spaans is ie in ieder geval niet en ook bij Europeanen die het proberen te zeggen zoals ikzelf, blijft het Engels of anders klinken. Terwijl ik zestig kindernamen van buiten zit te leren.

Vandaag hadden we een vergadering op mijn stage (want dat is (normaal!) elke maandag het geval), maar dit keer waren er acht (ja, acht!) nieuwe vrijwilligers uit Engeland gekomen, alsook de verantwoordelijken en directrice van het weeshuis waren er bij. Daarom droeg ik dit mooie naamkaartje vandaag.

Het was druk, een zootje en enkele communicatieproblemen, taalkundig en op ander gebied. (Al gemerkt dat het voor Engelstaligen vaak moeilijk is om een ander taal te leren of juist uit te spreken, laat staan Spaans.)
Maar hoe het juist liep en wat mijn stage nu juist is, komt later. Anders verlies ik hier de chronologie, ook al sta ik achter met posten en zien jullie hem misschien al niet meer. Dus dit is even een tussendoortje.