De Spaanse les werd variabel door nieuwe klasgenoten die kwamen en gingen, ik kreeg een andere leerkracht,...
In het weeshuis kreeg ik meer zelfvertrouwen en de verantwoordelijk nemen, deed ik wel goed denk ik. Dan kwam een groep Engelsen stof opwaaien, ingewikkeld Engels praten (en weinig Spaans), veel ziek zijn en onregelmatig komen, ...
Foto's: https://picasaweb.google.com/kathleeninportugal/Weeshuis
Hester en Sergio waren naar Nederland voor zes weken en Clara was ook op reis, het huis was dus super rustig en ik kon mijn afwas eens wat langer laten staan en heel de keuken innemen :-).
Zoals de vorige lange post schreef ik die periode heel wat neer, maar heb ik het nog niet gepost.. Sommige dingen zijn misschien wat minder interessant dan andere of relevant voor jullie, maar ik heb geen zin/tijd om het na te lezen.
26 april: Show
kinderen.
Die begon twee uur later, omdat er kinderen naar de tandarts moesten (en we hadden gevraagd of ze geen andere dingen zouden doen met de kinderen zodat iedereen erbij was).
Het was een beetje stressig, maar de show leuk en gezellig.
27 april
Hester
en Sergio vertrokken 's morgens vroeg voor twee weken naar Nederland.
In de voormiddag ben ik gaan paragliden met een paar vrienden, een beetje verder weg uit La Paz, op deze plaats: http://www.paraglidingearth.com/pgearth/index.php?site=14520
Zalig paraglyden (per twee met een parachute van een berg springen), het moment dat de wind je vangt en je vliegt, vond ik echt super graaf. Daarna een half uur of meer een super uitzicht en de begeleider deed wat draaiingen/'kunstjes' op het einde.
's avonds ben ik gaan eten met Floris
en Kim in El Lobo (een Israelies restaurant) en even naar hun hostel geweest.
En weg die
lievelingsmuts... Die had ik op mijn schoot liggen in de bus en is er bij het uitstappen afgevallen denk ik. Natuurlijk gaan die Bolivianen dan niks zeggen, moesten ze het gezien hebben.. ze zouden ze eerder zelf meepakken.
28 april
Het weeshuis mocht gratis naar een theater gaan kijken op deze zaterdagvoormiddag en ze hadden ons gevraagd om te komen helpen, die waren blij dat wij er ook waren. Kei enthousiast als ze ons zagen bij aankomst uit de bus.
's avonds was het een etentje van Giordano (Zwitser uit het Italiaanse deel, die volgende week vertrekt). Ik maakte een taart voor het dessert (nieuw probeersel) en iedereen vond het geweldig :-).
29-30
april
Weekendje Sorata (1 dag en nacht eigenlijk), met Lene en drie vrienden van haar. Lang in de bus, Bolivianen die een beetje profiteerden, niet zo'n denderend weer in de normaal warme Yungas. De tweede dag gingen de anderen vroeger terug en ging ik wandelen en ontmoette ik een Boliviaanse familie waar ik verder mee optrok en terug mee naar La Paz kon. Op de terugweg regende het in de bergen, reden we om en de ruitenwisser werkten niet, dus trokken de papa (chauffeur) en een tante (zat rechts vooraan) met touwtjes de ruitenwissers heen en weer.
1 mei
Ook hier was het een verlofdag en heb geen idee meer wat ik heb gedaan die dag.
2 mei
In de
Spaanse les was ik nu alleen (er zou normaal een Britse jongen bij komen, maar
daar hebben ze niets meer van gehoord.). Alejandra en ik hebben het tweede deel
van de les gebabbeld over het weeshuis, hoe Belgische jongens zijn (geen idee
eigenlijk hoe je dat moet omschrijven), kinderen, vrienden, Europa,… Was super
gezellig.
’s Namiddag
hadden we een vergadering ipv maandag. Er zouden maandag zeven (zeven!) nieuwe
vrijwilligers (allemaal uit Engeland) bij komen. Voor hoe lang en wie weten we
niet. We verschoten nog al.
’s Avonds broodpudding gemaakt.
3 mei
Ik had om
11u30 een afspraak voor de oogarts, in San Miguel (Zona Sur).
Ik kreeg
vandaag een nieuwe klasgenoot in mijn Spaanse les, een Nederlandse journalist,
Peter, die hier drie maanden gaat wonen met zijn vriendin.
Aan
Alejandra bezorgde ik een stuk van mijn Belgische Broodpudding en ze wilt het
recept :-). Blijkbaar doet zij nog een master internationale relaties
(ofzoiets) en wilt ze misschien ooit Bolivia gaan vertegenwoordigen in andere
landen. Een kleine, tengere jonge vrouw, maar zo krachtig volgens mij.
’s Avonds
was er de afscheidsdrink van Giordano (Zwitser die in mijn project werktte als
vrijwilliger), dus we zaten met een hoop buitenlanders op café en om twaalf uur
’s nachts was er de verjaardag van Matthias en Paul. Ik zorgde voor een
bananen-chocoladecake (dezelfde als vorige zaterdagavond), die ik bakte in het
Noorse huis (beter oven en een mixer en alles er op en er aan). Om twaalf uur
maakte Hanna en ik ze klaar, met kaarsjes en al. Geen idee of er iemand een foto
van heeft getrokken eigenlijk. Veel complimenten op de cake gekregen :-). En ze
waren ook blij met de zelfgeknutselde kaarten.
Ik moet
echt dringend een schetsboekje vinden hier en wat meer tekenen.
4 mei
In de
voormiddag een kleine zoektocht naar een bril gedaan. Ik vond niks wat ik leuk
vond in de optiekers hier. (Alles is zowat gebundeld, dus ik zat ineens in de
buurt met de optiekers, omdat ik van één een kaartje had gevonden bij
toeristische infofolders.) Dus weer even op mijzelf gevloekt dat ik de mijne
kwijt ben en hier geen nieuwe leuke zou vinden misschien. Maar toen zag ik in
die buurt een plaats waar op straat een aantal kios-winkeltjes stonden die
brillen verkopen (waar juist, is moeilijk om uit te leggen als je La Paz niet
kent.). Je kan daar een montuur kopen en dan moet je naar een optieker om er
glazen op sterkte in te laten steken. Ze hebben Ray Ban, maar ik weet niet of
dat allemaal ‘echt’ is. Met snel te kijken bij enkele kraampjes, zag ik wel
dingen die me wel aanstonden denk ik. Morgen (zaterdag) ga ik waarschijnlijk er
nog eens langs om tijd te nemen om er één te vinden die ik écht leuk vind.
Ik moest
nog langs de markt voor fruit voor de ninos en wat fruit en groenten voor
mezelf ineens.
Op de markt
ook een almuerzo (lunch menu) gegeten met een vegetarisch hoofdgerecht.
Blijkbaar een Boliviaanse specialiteit, maar ik heb de naam niet goed verstaan.
Moet ik eens navragen bij Bolivianen. Het was iets met sla, patatten, een ei,
wat kaas en pindasaus. Hm!
Ik ga denk
ik elke week het fruit halen voor op vrijdag voortaan. (de andere vrijwilligers
kunnen meestal niet langs de markt, of zeggen dat.) Ik vind het wel belangrijk
dat de kinderen dat krijgen. Normaal eten die dus nooit fruit, zouden wij er
niet voor zorgen. Terwijl het goedkoop is hier. Ze worden vaak verwend (als dat
gebeurd) met snoep. Dat zie je aan sommige kindjes hun tanden… Goed idee dus
van wie er ook mee is gestart ooit.
’s Avonds Boliviaans
diner bij een Boliviaans meisje (jonge vrouw). De Noren zijn lid van (of hebben
daar eens mee mee gedaan) een bijbelgroep voor jonge mensen en ze hadden Noors gekookt.
(Gehaktballen (maar in het Noors is het zoiets als ‘gehaktcake’),
aardappelgratin, patatten en witte kool saus). En Coca Cola, niks anders. Ja,
ik geraak daar niet onderuit hier.. Terwijl ik reis, zet ik sommige principes
of gewoontes soms van me af, dat maakt het voor iedereen gemakkelijker..
Voor het
eten een gebed en een tijdje na het eten nog een verhaal (in het Spaans,
waarvan ik de helft zowat verstond) van een jonge man die daar in iets zei met:
“Muchachas”. Ik lag echt plat in mijn hoofd.
’s Avonds
nog even naar Alexanders coffee (een koffiebar keten) geweest in de straat van mijn stageplaats voor
internet met een capuccino. Er speelde een liveband die Engelstalige covers
speelde. Zoals: Like a virgin, Losing my religion,…
Toevallig
was onzen Dries online (’s nachts in België). Wat ik er vooral uit onthoud is:
ik ben een hippie, hij heeft een nieuw kapsel (en dat ziet er cool uit), ik zou
een paar dagen terug moeten komen om voor de bende te koken op Na fir bolg, ik
ben benieuwd naar zijn donkerGROENE broek en ik mis m’n kleine, grappige
broertje toch wel.
Zaterdag 5
mei
Ik
ga vanavond in het stadion van Hernando Siles kijken naar 'El Clasico',
voetbalwedstrijd tussen Bolivar-The strongest, de twee rivale ploegen in La
Paz.
Ben
benieuwd!
En zo was
het: foto's.
Zondag 6
mei
Hier
was het vandaag heel warm. Ik zat in de namiddag in de zon buiten in een rokje
en topje. Als de zon schijnt, is het super warm soms, maar in de schaduw en
binnen kan het dan heel wat kouder zijn. En 's avonds koelt het snel en heel
hard af. Meestal draag ik dus een lange broek en een trui wel. Jas is hier
niet nodig, behalve ‘s nachts.
Ik
heb vandaag een zwart rokje afgewerkt dat ik uit een lelijk kleedje, van op de
rommelmarkt hier, heb gehaald. Het zal wel eens verschijnen op foto’s.
Ik
zou nog graag wat meer naaien, stof is hier heel goedkoop (maar mijn tijd beter
in mijn stage steken ;-)), maar ik heb hier ook geen naaimachine, dus het gaat
wel wat trager zo.
Tegen
sluitingstijd naar het museum/interactief centrum Pipiripi geweest met Hanna,
maar blijkbaar sloot de ingang een uur vroeger, dus waren we net te laat. Dan
maar een beetje in het Parque Urbano rondgelopen, een ijsje gekocht en terug
naar Obrajes gereden. In de trufi heen een vriendelijke Boliviaan ontmoet die
goed Engels kon en ons de weg wees. Hij dacht dat we van de VS waren, omdat we
Engels aan het praten waren tegen elkaar.
7-8 mei:
Staking openbaar vervoer
En nu voor
echt. (Vaak al aankondiging geweest van een algemene staking van het openbaar
vervoer, maar daar was tot nu toe nog niets van te merken, elke keer reden er
wel gewoon vlot busjes, taxi’s, trufi’s,….)
Geen idee
eigenlijk waarom ze staken, maar twee dagen was er NIETS van druk te zien in La
Paz. Enkel ’s avond reden enkele taxi’s uit. Het centrum was blijkbaar
afgesloten door blokkades met grote bussen die over de straten stonden. (Ik heb
dat niet gezien.) In Obrajes was het SUPER rustig. Natuurlijk ben ik even gaan
rondlopen. Precies autoluwe zondag :-) (of hoe dat zou moeten zijn, want als
dat doorgaat in België, is dat ook niet altijd echt te zien jammer genoeg.)
Echt heel
gek. Ineens super veel mensen die wandelen op straat, maar enkele auto’s en
zelfs een paar fietsen gezien. Tijdens ‘de spits’ was het echt druk door
wandelaars en mensen die met elkaar liftten in een auto of op een brommer. Velen
probeerden op andere manieren ergens te raken, maar niet iedereen moest of kon
gaan werken. Ook ik niet. Maandag was dat best saai, dinsdag heb ik in het Casa
Alianza (het ‘Noorse huis’) en met Hanna rondgehangen en van de zon genoten. (In
mijn bikini gezond, terwijl de winter hier aankomt, zottekes hier.) Enkel op de
warmste uren van de dag is het daarvoor echt warm in de zon. Veranderd hier dus
heel snel.
Ook heb ik
mijn schoenen terug, die ik twee weken geleden had binnengebracht bij de
schoenmaker. Ze zouden de volgende dag klaar zijn, maar dan kon ik niet gaan.
De laatste week heb ik bijna dagelijks langs het kioskje gelopen (Ja, die zit
in zo’n kioskje, een gek zicht denk ik, moest je niet in Bolivia wonen.), ’s morgens, ’s namiddags, ’s avonds, in
het weekend, maar hij was er telkens niet. Misschien op vakantie of ziek of …
maar ik wou wel mijn schoenen terug :-). Nu liepen Hanna en ik er toevallig
langs. (Het is in de straat waar Hanna woont beneden.) Zo blij met mijn
‘nieuwe’ schoenen. (in El Alto gekocht en nu met nieuwe zolen.) Nu heeft hij
nog een handtas van mij, die zou donderdag klaar zijn :-).
Dinsdagavond
heb ik speculaas gemaakt! Maandagavond het deeg, want blijkbaar wordt dat het lekkerste
als je het deeg een nacht in de koelkast laat rusten. De Noorse meisjes kennen
dat niet, speculaas, en ik vind ook geen vertalingen naar Noors of Engels. Is
dat eigenlijk iets Nederlands of Belgisch? Vilde (een van de Noorse meisjes)
kent wel kruidnoten. Misschien kan ik dat ook eens maken :-), lekker om te
snacken.
Daardoor
heb ik ook het idee gekregen om iets zelf te bakken voor mijn afscheid in
augustus. Dan kunnen de kindjes van het weeshuis mijn bakkunsten ook eens zien.
Dat kan niet missen! Ha, voor mijn
verjaardag kan ik misschien ook al zoiets doen. Dat zouden ze wel leuk vinden
denk ik.
Morgen,
woensdag, moet ik een half uurtje vroeger in de Spaanse les zijn, omdat er
extra studenten bij komen en anders kwam het voor hen niet goed uit. Ik ben
benieuwd wie! En hopelijk is het verkeer weer normaal en geraak ik er vlot.
(Voor de zekerheid ga ik wat vroeger opstaan, moest ik de 4 km moeten
wandelen.)
In de
namiddag weer naar de ninos!
Ik vind het wel erg dat we er weer niet konden zijn voor hen. (Als we er niet
zijn, of ze hebben ons niet gezien, vragen ze altijd naar ons :-)) Vorige week
ook al bijna geen activiteiten gehad. En vervelend dat ik ook niet helemaal in
mijn stage kan vliegen, zolang we geen regelmatige weken hebben... Ik heb nog
zoveel toffe ideeën! (Van mijn verslagen moet ik ook eens werk maken..)
Sander (uit Kortrijk) kwam een week logeren en net die week en de week er na was ik ziek. De eerste keer naar de dokter, af en toe in bed geleden, wel altijd gaan werken soms met pijn, maar dan bleek er niks mis te zijn met mij. Buiten dat ik een paar kilo's ben bijgekomen. (Europese vrouwens ontsnappen daar niet aan)
Toch wat leuke dingen gedaan met Sander, die je kan bewonderen aangezien ik dan weer met iemand optrok die wel een fototoestel had (en ik nog steeds geen nieuw).
Eind mei kocht ik ook dan een nieuw exemplaar en was mijn foto-loze periode helemaal voorbij.
Foto's:
No comments:
Post a Comment