Weeshuis:
- vrijwilligers
- vertrek Freja
- Ulla en Hester
- Al meer kinderen leren kennen + ze leren mij ook Spaans
- …
Awel, ik zal
het eens uitleggen hè.
Waarschijnlijk zit iedereen hier op te wachten. Ik ga
het even uitleggen wat het is en hoe het vlot of soms niet vlot, zullen jullie
wel lezen in mijn ‘dagboek’-blogs, die er aan komen! (Of ook hier onder al, heb
ik nu bij het overlezen van deze blog zelf opgemerkt.)
Gemakkelijkheidhalve haal ik ook wat fracties uit
mails die ik ondertussen stuurde, zo moet ik het niet honderd keer typen ;-).
In
de namiddag moeten we creatieve activiteiten organiseren voor de kids. (In de
voormiddagen gaan ze naar school, ik werk dus enkel in de namiddag normaal). Ze
zijn tussen de 4-14 jaar en in groepjes van max 15 kinderen verdeeld. (Vijf
groepen die allemaal een kleur hebben als naam.)
Dat
kan zijn: koken, naaien, tekenen, schilderen, spelen, theater,... en zoiets
moet ik dus organiseren.
Er
zijn twee verantwoordelijken en de vrijwilligers helpen. (allemaal
buitenlanders trouwens, boven ons werken wel Boliviaanse vrouwen.)
Tot
nu waren alle activiteiten georganiseerd en moesten we gewoon helpen,
assisteren, wat mee doen eigenlijk en opruimen enzo, van die dingen.
7
april:
Ik moet denk
ik nog goed uitleggen hoe dat die werking van het weeshuis zit? Want Kim snapte
er deze week ook nog niet alles van, terwijl ik dacht van wel. Maar eigenlijk
is dat een ingewikkeld systeem en kan ik er zelf nog niet helemaal aan uit. (weeshuis,
Staat, NGO’s,..)
We hebben
eigenlijk drie straat-huis-honden en een kat. Die zijn zo megasloom omdat die
weinig eten (zoals alle straathonden hier en het zijn er echt veel). Maar die
drie zijn wel altijd rond het weeshuis (niet binnen bij de kinderen). Ik denk
dat die daar gewoon ooit eens zijn gekomen en ze die dan wat eten gaven ofzo en
ze zijn gebleven. Maar in ieder geval, er is er ene en die heeft zo kei rode
ogen en een ontstoken poep of ballen ofzo. Volgens mij moet die eigenlijk
echt een spuitje krijgen ofzo.. Die ziet er zo zielig uit. Ik zal wel eens een
foto trekken. (want ik gok dat die, in tegenstelling tot de kinderen, wel
herkenbaar op foto’s mogen staan) Ik ben ook niet ingeënt tegen Rabies (da’s
een oninteressant verhaal), dus heb het niet zo voor straathonden enzo. Wel als
ze op afstand en zo sloom blijven.
Ik kan wel goed
overweg met de andere vrijwilligers. Alleen (ik heb er vandaag nog met een
andere vrijwilliger over gepraat) is het zo dat Ulla en Hester (coördinators
van die activiteiten die we doen, maar zelf nog jong (24 en 26)) heel vaak in
het Nederlands tegen elkaar praten terwijl anderen er bij zijn. Ik vind dat
eigenlijk niet echt zo goed. Die anderen kunnen dan helemaal niet volgen, ook al
gaat het niet altijd over belangrijke dingen, als het over het werk gaat, vind
ik het wel belangrijk. Misschien moet ik dat wel eens proberen te zeggen. Ja,
eigenlijk kunnen we allemaal wel goed overweg hoor. Ik kon nu ook goed overweg
met Freja, de Deense. Ze is ook heel sociaal. Maar die vertrekt maandag. Jammer
maar helaas. Ik heb haar een zelfgemaakt portemonneetje gegeven (zoek op Google:
portemonnee uit drankkarton) en ze was daar echt kei blij mee :-). Dat was wel
tof!
Het is
vooral wat zoeken wat ik zoal kan ‘overnemen’ om voor mijn stage nuttige dingen
te kunnen doen, organiseren. Zodat ik genoeg verantwoordelijkheid heb. (Want
Hester gaat dan wel weg, maar als ik dan weer terug is, kan ik misschien weer
minder activiteiten zelf doen, terwijl dat niet zo logisch is naar het einde
van een stage toe, dat zou moeten opbouwen natuurlijk.) Maar dat komt wel goed!
Ze staan heel open voor ideeën altijd.
Dus het gaat
wel goed! Ik wil alleen graag zo wat pedagogische termen leren… ik weet super
goed (ook uit ervaring van het speelplein enz.) hoe ik sommige dingen kan
oplossen of ergens gepast op kan reageren, maar die taalbarrière is er wel,
vind ik soms frustrerend. Misschien eens aan onze lerares Spaans vragen of ik
een les daar over kan krijgen.
11 april:
Ik moet een
verslag na volgende week vrijdag doormailen (13 april). (Ik heb mijn stage
ingedeeld in vijf delen, ongeveer maanden en dan eindigt mijn eerste pas.
Hoewel ik hier nu al wel een maand ben :-)) Ik heb het document al eens bekeken
en het ziet er best wel wat ingewikkeld uit. Zo reflecteren over dingen en
moeilijke vragen beantwoorden.
Hester moet
me beoordelen, maar de coördinator van mijn school heeft dat document daarvoor
nog niet doorgestuurd, dus Hester kan nog niet zo veel doen. Hij zou het deze
week sturen.
In september
zou ik afstuderen. Als ik in augustus mijn eindverslag (eindwerk is dat, maar
dat gaat gewoon algemeen over je stage enzo) inlever. Ik denk dat dat de 16e
augustus is, maar moet het nog eens checken. (In juni is er ook al een
deadline, maar dan ben ik er nog bijlange niet. Niemand van onze klas trouwens
denk ik.) Anders is het tegen januari. Het gaat ook maar om dat papier. Ik maak
me daar niet zo druk over wanneer papierwerk rond is.
We moeten
het ook wel voorstellen in een presentatie in september. Dat vind ik minder.
Daar ben ik niet zo voor..
Vandaag zei
een meisje van het weeshuis mijn naam helemaal juist toen ze zei "tot
morgen kathleen" :-)!
De stage is wel leuk en ik heb nog KEIVEEL ideeën
om te doen van activiteiten enzo (dotpainting, animatiefilmpje, naaien,
koken,...) met de kids, maar om één of andere reden vlot het niet helemaal met mijn stagebegeleidster. Ik woon daar bij ook (een kamer apart, langs
buiten te betreden)
maar we zaten een beetje veel bij elkaar en in
het begin vond ik haar wel interessant en tof, maar ik weet niet... Ze kijkt
heel veel op mijn vingers (thuis, bv. koken en ook op stage, bv. hoe ik iets
doe of uitleg).
Ze is zelf 26 en werkt er 4 maanden
en ze gaat binnenkort naar Nederland voor 6 weken, dus ze kan me niet
begeleiden dan... En de andere verantwoordelijke ook niet (want we werken
altijd in twee groepen en de andere begeleid de andere groep)..; dus ik weet
niet goed wat ik moet doen..
Ik denk eigenlijk niet dat dat mag van André (coördinator
van mijn school). We kunnen wel verzinnen dat ze niet weg is, maar aan de
andere kant zou het goed zijn voor 'meer verantwoordelijkheid' omdat ik dan wel
MOET zelfstandig werken. Maarja, dan heb ik geen begeleiding.
En het is een beetje moeilijk. Nu zijn nog
projecten aan het lopen en ik kan nu dus nog niet veel activiteiten organiseren
terwijl zij er is, want ze wil zelf nog veel doen voor ze vertrekt...
en ja, verhuizen. Misschien...
Zij en haar vriend voelden zelf ook dat ik wel
veel in hun huisje was nu en ze hun vrijheid een beetje verloren (ze wilden
terug meer ruimte). Dus nu gaan we niet meer samen eten enzo. Ik ga meer mijn
plan trekken in alles (op zich goed, vind ik leuk, mijn plan trekken). Maar wel
een beetje eenzaam. DUs ik ga af en toe bij Kim koken denk ik
31
maart:
Het weeshuis
is ook al wel leuker. Ik voel wel dat ik iets kan betekenen en misschien zelfs
dingen bijbrengen :-). Deze week had ik een botsing met Hester (ik had
eigenlijk gewoon slecht gecommuniceerd), maar vandaag was het weer kei goed
gegaan en ik heb het kei goed gedaan denk ik :-). Ik ben gewoon kei behulpzaam,
neem initiatief en ben heel de tijd bezig enzo (jullie kennen me wel).
(Er staan trouwens een paar foto’s op mijn facebook en Picasa.
Eigenlijk mag je van de gezichten van de kinderen geen foto’s maken (mogen niet
herkenbaar zijn), daarom dat ik er nog geen had gemaakt. Nu ben ik kei goed in
mensen van langs achter trekken enzo :p.)
Para los
ninos (de NGO) werkt apart van het weeshuis eigenlijk. In het weeshuis hebben
ze twee mensen van PLN die ondersteunen (een psychologe en een
huiswerkbegeleidster), die werken ook in de namiddag. Mijn stage is van
14u30-18u30. Op maandag hebben we vergadering (duurt soms ook niet zo lang als
half 7). De andere dagen organiseren we de extra activiteiten voor de kinderen.
Als PLN dat niet zou doen, doen die kinderen (buiten huiswerk maken, buiten
spelen, helpen poetsen of patatten schillen) helemaal niks in de namiddag. Er
zijn ongeveer 60 kinderen in het weeshuis (soms wordt er iemand over geplaatst
naar een ander of komen er nieuwe of …). Die zijn ingedeeld in 5 groepen (5
kleuren), van rond de 15 kinderen, meestal iets minder. (ze mogen ook kiezen of
ze komen enzo) Je hebt Hester en Ulla, twee Nederlandse die daar vast werken en
coördineren. (Worden betaald door een Nederlandse NGO ook.) Dan heb je extra
vrijwilligers (allemaal buitenlanders inderdaad) die helpen, maar niet echt
veel verantwoordelijkheid hebben ofzo. Nu zijn er twee Duitse, een Britse
(grappig accent), een Noorse, een Deense en een Zwitser. Dan ook nog een
Nederlandse studente die onderzoek doet en werkt met een paar kinderen apart.
Die psychologe en lerares van PLN zijn wel Boliviaanse vrouwen. Maar de
vrijwilligers gaan ook soms ineens een week (wel afgesproken) reizen en hun
tijd hier is meestal ook korter enzo. Nu zijn er twee aan het reizen en
volgende week vertrekken de Nederlandse en de Deense. Maar er komt een
Australische bij, voor een maand. Kathy :-).
Eind maart:
Ik ken nog
niet alle namen van de kinderen, wel toch al wat. En ik denk wel dat ik ze goed
ga leren kennen, omdat ik zo lang blijf. De eerste week was ook minder omdat ze
mij nog niet kenden, nu herkennen de meesten me al wel enzo :-). Maar dus er
komen vaak nieuwe vrijwilligers in en uit. Moeilijk voor die kinderen soms.
How, ik kan
hier echt nog veel meer over vertellen (hoe het weeshuis werkt/personeel, welke
activiteiten we al hebben gedaan, over de vieze straathond aan huis,… maar nu
heb ik toch al op je eerste vragen geantwoord.
No comments:
Post a Comment