2 juni:
Mijn verjaardag was rustig, maar dat
vond ik aangenaam. Pannenkoeken 's morgens, skypen met thuis, voetbalmatch
Bolivia-Chili (0-2) en 's avonds een groot stadsfeest hier met dansgroepen in
de straat. (El Gran Poder genaamd.)
Rustig wel, niet
echt uit geweest en aangenaam op tijd gaan slapen (de dag er voor niet).
5 juni:
Een soort Zumba gedaan in de fitness. Het heet
Megadanz hier. Ik weet niet juist wat Zumba is, maar ik denk dat het
vergelijkbaar is. Ik werd er wel niet zo mega moe van. Ik zag dat enkele
anderen de sessie Fight-do (heel de tijd vechtbewegingen maken in de lucht) die
er na kwam, ook nog deden. Misschien kan ik dat ook eens doen. Zo’n sessie zijn
wel leuker dan de fitness. Is nogal saai en soms eenzaam, ik weet ook niet echt
voor wat al die toestellen dienen en voel me meestal nogal belachelijk daar.
Die megadanz was leuk, met vrouwen van alle leeftijden en twee mannen. De
lesgever was ook een man, superactief en een beetje vrouwelijke trekjes als hij
danste :-).
De ontdekking van de maand gedaan! In de
straat van de fitness, wat ook de straat is van de overdekte markt van die wijk
en de goedkoopste kopiewinkel die ik tot hiertoe heb gevonden, is een Duitse
bakker, Arco Iris genaamd. Ik wist dat al lang, maar ben er nog nooit geweest.
Na de fitness had ik brood nodig, dus heb ik binnen gegaan en die hebben
BANGELIJK brood! Niet zoals in België, maar eerder vaster. Maar dat vind ik
geweldig lekker! Hmmmm…. Echt de ontdekking van de maand. Ik ga er voortaan
elke week zeker een keer gaan.
7juni
Mijn ‘plan’ aan het maken voor de rondreis met
mijn ouders. Zoveel te doen in zo weinig tijd. Daarbij was ik mijn weekends een
aan het bekijken en wat ik allemaal nog zou willen doen, waar ik naartoe wil op
weekend. De tijd vliegt… Ik moet dat hier beter gaan plannen, ik ga geen
weekends meer niks doen!
Deze nacht komen Sergio en Hester terug thuis., hetzelfde
vliegtuig als ik toen, om 0u35 in La Paz (El Alto). Ik ben benieuwd! Ik heb de
keuken gepoetst en mijn spullen compacter geplaatst, alle handdoeken gewassen
en een welkom thuis-brief opgehangen.
De tijd vliegt echt… Zes weken zijn voorbij
gevlogen, er is wel vanalles gebeurd en heb heel wat gedaan ondertussen en ik
ga Hester serieus moeten updaten over het weeshuis (nieuwe vrijwilligers,
kinderen, dingen gebeurd,…).
Goed dat ik terug raad kan vragen en misschien
kunnen Hester en ik nog eens af en toe samen naar de markt voor groeten en
fruit enzo.
Dit weekend de grens over, eventueel tot in
het stadje Puno (Peru), voor mijn visum. Velen doen het zo: de grens over en terug
komen voor een nieuwe stempel voor drie maanden Bolivia. We zullen zien hoe dat
uitdraait. Ik ga er een weekendje Titicacameer aan hangen, aangezien ik mijn
kostbare weekends goed moet gebruiken, heb ik beseft!
19
juni:
Hier gaat het
redelijk goed. Vorige week wel twee dagen vast gezeten in Puno, Peru met mijn
visum. Heb nu 30 dagen extra en heb er 60 nodig, weet niet echt wat ik nu moet
doen. Misschien gewoon boete betalen als ik het land uit ga. (is 20 bolivianos
per dag, zo'n 2,2 euro ofzo, maar da's nog een van de goedkoopste opties)
Afgelopen
weekend naar Sucre geweest, de hoofdstad (want La Paz is de tweede hoofdstad),
deze morgen terug gekomen, was super mooi! En ik zag mijn vroegere
schooldirecteur (lagere school) terug, die daar een B&B heeft. Gek én leuk
om een glas wijn met hem te drinken en over politiek te praten… Ik werd ook
super vrij onthaald en het was daar geweldig.
Voortaan ga
ik elk weekend reizen, want de tijd begint in de korten!
Hester en
Sergio zijn terug (het koppel waar ik bij woon en een keuken deel, die waren
zes weken op reis), ik had de keuken kei proper gehouden enzo, nu hebben ze opmerkingen
over dingen die wat versleten zijn. Vandaag voel ik me een beetje minder.. Niet
zo goed in het huis waar ik woon. Niet elke dag is even vrolijk.
Mijn ouders
komen in juli twee weken naar hier, over drie weken ofzo nu. Ik kijk daar al
wel naar uit.
Stage op zich
is leuk, het werk met de kinderen, alleen mijn stageverslagen voor belgie doe
ik niet zo goed. (Zoals wel vaker..)
Ik heb een
nieuw fototoestel :-); Foto's
In La Paz
voel ik me altijd thuis als ik terugkom. Mezelf vind ik wel, rust een beetje
minder. Toch drukker hier dan ik dacht (werk, de stad,..) en te laat komen leer
ik hier ook niet af..
Ah, ik ga
naar pukkelpop dit jaar! Voor de eerste keer en dat is de week nadat ik terug
ben. Spannend.
30
juni:
Ik ben deze
week, woensdagvoormiddag, terug over de grens gegaan in Desaguadero en terug 30
dagen gekregen :p. (Want ik was officieel nog in Peru) Dat ging ineens kei
gemakkelijk.. die ene die de stempel moest zetten, keek niet echt grondig. En
de heen en terugreis was ook vlot. Dus kan ik tot 26 juli legaal in het land
zijn en daarna die boete betalen van 'overstay' als ik naar huis ga. Valt nu
allemaal wel mee :-). (Hoewel ik echt niet gelukkig was die twee dagen in
Puno..)
Puno was
eigenlijk wel gezellig. En het was met ups en downs (visa problemen, maar
gezellig hostal met leuke mensen, lekker eten) Maar na vier dagen had ik het
daar wel gezien :-). en ik was echt blij toen ik zo in de bus La Paz terug
zag :-).
Ik ga van ons thuis een nieuwe pan laten meebrengen die ik heb liggen (want ik heb die nu nog kapotter gedaan door ze met een schuursponsje te poetsen.. woeps) en die kraan is wel kapot gegaan toen ik er aan draaide, dus het leek zo wel wat mijn schuld, al was ze aan het verslijten. Dus hebben we het samen betaald.
En na mijn vorig bericht heb ik nog een paar keer leuk gebabbeld met Sergio en praktisch gezien is het ook handiger om er te blijven en veel goedkoper. Ik was even aan het denken om naar Casa Alianza te verhuizen, daar zou ik wel terecht kunnen (een huis voor Noorse vrijwilligers maar iedereen mag daar wonen, ons moeke en vokke gaan daar ook logeren als ze hier zijn), maar da's blijkbaar vier keer zo duur als ik nu betaal voor mijn kamertje per maand.. nee bedankt :-p.
Het gaat wel weer terug beter, dus ik blijf.
De muizen zijn ook weg denk ik :-).
JULI
2 juli:
Ik had een stagegesprek Hester en het was
goed! Ook wat gebabbeld (en geroddeld) over de werking, andere vrijwilligers,…
veel gelachen ook. Was een leuk gesprek.
Eerst was met Hester praten om één of andere
reden altijd een beetje stroef ofzo. Nu veel beter.
3 juli:
Vandaag beseft dat de zon hier anders rond de
aarde draait. Ah ja, da’s waar.. Blijkbaar is het boven de evenaar nu zomer en
onder de evenaar winter, dus niet heel Latijns-Amerika heeft winter. Ik dacht
ook dat het Oost-West werkte, maar blijkbaar dus Zuid-Noord (Hier kwam ik al op
een week geleden ofzo.
6 juli: stop motion (zie dit bericht)
Afgelopen week een stop-motion project gedaan in het weeshuis, het was heel hard lachen vooral.
7 juli:
Afgelopen nacht droomde ik dat ik één dag
terug thuis was (en dan weer terug ging naar Bolivia). Dan moest ik kiezen wat
ik zou doen.. Fietsen, iets op mijn kamer zoeken dat moeke niet vond, lekkere
dingen eten,… Ik kon niet alles doen, want toen ging mijn wekker. :-) Gek maar
aangenaam.
8 juli:
Mijn ouders komen maandag hier aan
voor twee weken vakantie, ik vind het best wel spannend. Ik heb ook twee
weekjes vakantie dan en we gaan rondreizen in Bolivia.
Ik heb het idee (inspiratie van hier
te zijn) gekregen om juwelen, portemonneetjes,... te gaan maken en te
verkopen. Alsook ideeën voor een Boliviaanse lunch-dag om geld in te zamelen
voor de NGO waarbij ik mijn stage doe. En een terugkombarbecue. En nog wat gaan
reizen. Maar ook werk zoeken. Veel plannen en ook verrassingen staan me te
wachten :-).
9-22
juli: Bezoek ouders
(Foto's vertellen meer dan woorden vaak en volgen nog op mijn fotosite..)
Maandag 23
juli
Gisteren
zijn mijn ouders 's morgens vertrokken en wat later vond ik een brief van
Annelies, die ze onder mijn laptop hadden verstopt, dat was een super leuke
verrassing! :-). En ik heb ook de foto's bekeken van al onze fototoestellen,
die ik op mijn laptop had gezet zaterdagavond, was leuk nagenieten. We hebben
veel gezien en genoten! Soms gekibbeld, ook veel gelachen en veel verhalen
gehoord. Was ook leuk om uit La Paz te zijn en twee weekjes 'vakantie' te
hebben. Zo bezochten we via deze route een deel van Bolivia. Hostels met goeie of slechte bedden, koude nachten, rugzakken pakken en
uitpakken, broodjes smeren voor mijn ouders, valse fanfares, Boliviaanse dans
op pleintjes, gaan eten, Spaans-Nederlands-Spaans vertalen, drie
fototoestellen, moeke die in mijn kleren rondloopt, Belgen en Buitenlanders
ontmoeten, geld uitgeven, wandelen, steden bezoeken, souvenirs kopen voor
thuisblijvers en onszelf en nog veel meer! Waarvan foto's zeker volgen, na een stevige
selectie.
Ik had een
beetje zin om te pakken en op een vliegtuig te stappen met hun vertrek, maar
niet dat ik verdrietig was ofzo. Ik heb ook nog genoeg te doen hier.
Oh ja,
gisteren een souvenirtje voor mezelf gekocht op de zondagse cultuurmarkt hier.
Elke zondag is er cultuurmarkt in het centrum, altijd super gezellig en veel te
doen. En
ook nog een Duitser terug gezien die ons vokke en ik hadden geholpen met een
busticket naar La Paz in Sucre een week geleden.
Nu ga ik
naar een feestje van Lena, die morgen of woensdag vertrekt terug naar
Duitsland. Morgen weer aan het werk, ik heb vandaag goed aan een verslag
geschreven en een leuke vergadering gehad in het weeshuis. Het ging voor de
eerste keer over activiteiten in het weeshuis als ik er niet meer ga zijn, dat
was gek...
Mijn
stagebegeleidster en waar ik bij woon, Hester, is zwanger! 't Is voor februari.
Nu bekijk ik haar een beetje anders als vrouw en zijn dingen ook gewoon
anders... :-) leuk nieuws! Toen zei ineens een andere collega, die denk ik al
één kindje heeft, dat ze even lang zwanger was, maar het was ongepland, ze nam
eigenlijk anticonceptie.. Dat was wel even een zot einde van de vergadering.
De vader van
een vriendin (die ook in Bolivia is geweest) had gezegd dat ik een Charango
moest kopen (Boliviaans gitaartje) en we hebben dat gedaan voor Jef zijn
verjaardag, mijn ouders hebben ze al mee naar huis genomen en hij is er heel
blij mee vernam ik al :-). (Nu weet ik wel niet wat ik zelf nog voor zijn
verjaardag moet kopen.. hehe.)
Eind juli
Afgelopen weekend ben ik naar Cochabamba geweest twee dagen. Wou dat mijn ouders er ook nog bij waren. Heb wel twee Duitse meisjes ontmoet en mee opgetrokken. Was niet zo veel te zien en rustig.
Het is leuk werken met Hester nu, we zijn gewoon met z'n tweetjes. Kunnen ook beter babbelen nu zo met twee, tis dus wel plezant.
Vorige week waren er al een paar kinderen die sip waren als ze vroegen of ik ooit weg ging en dat dus best snel is ook. Ik ga het zelf ook niet zo leuk vinden denk ik.
Ik ben in Cochabamba op het moment. Rustig hier en precies niet zo veel te doen, maar ik heb net mijn gids nog eens gelezen en ik heb er wel weer zin in! Morgen ga ik naar een klein paleis en Christusbeeld. Vandaag nog de grootste openlucht markt van Zuid-Amerika, een meer, de grote Universiteit en een park. En iets eten ergens, naar het schijnt hebben sommige restaurants hier wel terrassen!
Toen we het over feesten hadden met de oudste groep en ik zei dat volgende week mijn afscheidsfeest is, riepen ze mijn oren doof… Ik word niet graag gemist blijkbaar :-). Iemand herinnerde wel dat we dan de stop-motion filmpjes dan gaan bekijken :-). Daar moet eerst nog wat aan gewerkt worden.. En hopelijk kunnen we een projector regelen voor een echt cinemamoment.
Deze avond een super lekkere pasta gemaakt. Als je het recept volgt, wel zout vind ik. (Ik heb het zout bij het pastawater en op het einde weg gelaten.) Blijkbaar is de dame van het recept de zus van Floris, de vriend van Kim die naar hier is gekomen. En ik kende die alleen met haar bijnaam :-).
Deze avond een super lekkere pasta gemaakt. Als je het recept volgt, wel zout vind ik. (Ik heb het zout bij het pastawater en op het einde weg gelaten.) Blijkbaar is de dame van het recept de zus van Floris, de vriend van Kim die naar hier is gekomen. En ik kende die alleen met haar bijnaam :-).
28 juli:
Deze week
hebben een paar kinderen al gezegd dat ze niet willen dat ik weg ga. Dat was
lief. Ik wil eigenlijk ook niet weg, hen 'achterlaten', dat is het enige waar
ik voor zou willen blijven.
Ik wou naar een
mooi klooster gaan, maar dat is niet open. Veel dingen zijn enkel in de week of
zaterdagvoormiddag (en nu is het al namiddag) open. Jammer, dat klooster zou
mooi zijn.
Zou wel
leuker zijn met mijn ouders er bij. Ik weet niet goed wat eerst of wel/niet te
doen en het is ook een beetje eenzaam.
Morgenavond
neem ik de nachtbus terug en ik hoop beter te slapen, want vorige nacht heel
kort: te warm, lawaai en kleine stoel. De oordopjes hadden mijn ouders wel hier
mogen laten..
29 juli:
Die Christus in Cochabamba is naar het schijnt de
hoogste van de wereld (hoger dan die in Rio dus), maar toen ik er naast stond, bedacht
ik me dat die in Lissabon precies groter was of leek. Dat moet ik eens
uitzoeken..
Een hele dag met twee Duitse meisjes (25 jaar)
opgetrokken. Een heel eind gepraat over Duits en Belgisch onderwijs (je moet
echt veel van je eigen land weten als je op reis gaat..), naar de Christus
gewandeld, op de markt gegeten, op de plaza een Braziliaanse hippie reisgroep
die de kinderen animeerden geobserveerd, … Was ook leuk om hen dingen te
vertellen die ik kende van Bolivia en zij nog niet. Eén van de twee was super
bang af en toe en ook heel voorzichtig, vooral omdat een paar mensen hadden
gezegd dat het een gevaarlijke stad was met gevaarlijke buurten (ja, zoals in
elke stad), maar soms was het echt een beetje te veel vond ik. Ik hoop dat dat
haar niet in de weg staat op haar reis hier.
31 juli:
Vandaag waren er maar een paar kindjes van de jongste
groep, dus heb ik de kleine Juan Pablo nog eens mee naar het taller genomen
zodat ie kon mee doen. Hij zat er (weer) maar te zitten op de speelplaats toen
ik de kleintjes ging halen. Van een mamita (zorgmama) kreeg ik een klein
speelemmertje mee voor als hij moest plassen.. haha. (Gelukkig moest ie dat
niet) Hij deed de opdracht in het taller nog redelijk goed ook (met een draad
door een karton ‘naaien’ door een tekening te volgen die gaatjes heeft, geen
idee hoe dat heet), waar Hester en ik verbaasd over waren, want hij wordt hier totaal
niet gestimuleerd. Hij zit hier gewoon niet op zijn plaats (veel te jong en er
is geen aangepaste begeleiding). Maar hij kan zo wel bij zijn oudere broer
blijven en we kunnen er alleen het beste van maken. Ik vond het wel fijn dat
hij precies genoot van mee te doen. (Hoewel je dat niet weet, want praten en
gevoelens uitdrukken doet ie niet veel.)
Met de oudste groep hebben we ‘mijn bekende
portemonneetjes uit drankkarton’ gemaakt. Dat heb ik ooit op Erasmus geleerd
door een jonge vrouw die dat verkocht en mijn collega-studente heeft er toen
haar eindwerk rond gedaan. Ondertussen zijn daar handleidingen over op
internet, maar hier kende nog niemand dat, Bolivianen en Europeanen. Zo heb ik
al enkele makkelijke, goedkope cadeautjes gegeven aan vriendinnen die
vertrokken of verjaarden hier en een aanbod gekregen van iemand die er voor wou
betalen. De activiteit was geslaagd. Alleen willen die van die dingen altijd
precies zo snel mogelijk doen.. En dan is dat natuurlijk wat scheef soms en dan
vinden ze dat zelf niet goed genoeg. Veel kindjes zijn heel onzeker en ook
appreciëren ze hun eigen werk niet altijd.
Ik heb
onderhand al wat zin om naar huis te komen. Ben veel aan het
denken/doen/plannen voor thuis nu ook, maar moet hier/voor ik naar huis ga nog
van alles doen, zit veel op de computer. Mijn lijstje is eigenlijk te
lang.
Geen
twee weken meer. Mijn agenda loopt vol met dingen voor na 12 augustus en
enkelen kijken blijkbaar al uit naar mijn terugkomst, terwijl hier de kindjes
niet willen dat ik ga. Flatteert me allemaal.
Ben
heel benieuwd naar mijn terugkomst/acclimatiseringverschijnselen, dus hoop het
wat rustig aan te doen (wat in strijd is tegen mijn vollopende agenda en
eigenlijk ook tegen mijn persoonlijkheid). We zien wel wat het geeft. Heb eigenlijk geen idee. Na mijn
Erasmus in Lissabon moest ik helemaal niet acclimatiseren, maar dit is toch een
beetje anders. Ik ga het moeten zien als ik werkelijk terug thuis ben.
No comments:
Post a Comment